Pitcairn to mała, niedostępna wyspa na Oceanie Spokojnym. Teren ten należy do Wielkiej Brytanii, od której oddalony jest o 15 tysięcy kilometrów. Wyspę zamieszkuje kilkadziesiąt osób, które szczycą się swoim pochodzeniem od buntowników ze statku Bounty, który w XVIII w. rozbił się u wybrzeży Pitcairn. Sześć razy w roku w okolice wyspy przypływa statek z towarami, żywnością i innymi potrzebnymi rzeczami. Na takim właśnie statku dostał się tam autor, który, aby uzyskać możliwość zejścia na ląd, podał się za antropologa kultury. To, co tam odkrył okazało się wstrząsające.
W książce poznajemy od wewnątrz klaustrofobiczną społeczność, która rządzi się swoimi prawami. Najsilniejsi mężczyźni, bezkarni, zastraszają i krzywdzą innych. Groźby, prześladowania i gwałty są tam na porządku dziennym. Rodzice odwracają wzrok od krzywdy własnych dzieci. Autor, ryzykując życiem, obnażył przed czytelnikiem wstrząsające fakty z życia mieszkańców wyspy. Pokazał bezkarność zbrodniarzy i obojętność wobec ofiar.
Książka jest naprawdę wstrząsająca i bardzo mocna. Do tego stopnia, że co kilka stron musiałam sobie westchnąć, żeby się zresetować. Z pewnością na długo zostawi po sobie ślad w mojej pamięci. Całkowicie przekreśla wyobrażenia o rajskiej wyspie na krańcu świata.
Ludzie, czytajcie to, bo to jest ważny tytuł.
Wydawnictwo Czarne
