„Cisza Białego Miasta” Eva García Sáenz de Urturi

W Vitorii, stolicy kraju Basków na północy Hiszpanii, dwadzieścia lat temu grasował seryjny morderca. Zabijał ludzi parami, zawsze kobietę i mężczyznę. Sprawa została rozwiązana i zabójca trafił do więzienia. Dwie dekady później więzień ma wyjść na siedmiodniową przepustkę. Kilka tygodni przed tym wydarzeniem znalezione zostają ciała dwojga młodych ludzi. Sposób, w jaki dziewczyna i chłopak zostali zabici, a przede wszystkim pozycja, w jakiej zostali ułożeni, sugerują, że ktoś powtarza schemat seryjnych zabójstw sprzed 20 lat. Morderca nie poprzestaje na jednej parze ludzi. Po kilku dniach zabija ponownie, wszystko zgadza się ze zbrodniami z przeszłości. 

Unai López de Ayala, śledczy, który specjalizuje się w profilowaniu kryminalnym oraz jego partnerka, inspektor Estíbaliz Ruiz de Gauna, robią co w ich mocy, aby powstrzymać seryjnego mordercę. Sprawa robi się coraz bardziej nagląca, zabójca nie daje inspektorom odpocząć, zabija coraz szybciej. Rozpoczyna się wyścig z czasem. Morderca cały czas grasuje, zabija po dwie osoby podczas kolejnych baskijskich świąt. Inspektor Ayala robi wszystko co w jego mocy, żeby powstrzymać tą makabryczną falę. Czy człowiek zamknięty w więzieniu za zbrodnie z przeszłości jest odpowiedzialny za kontynuację swojego „dzieła”? Czy może pomóc policji rozwikłać zagadkę i ująć zbrodniarza? W jaki sposób przeszłość łączy się z teraźniejszością?

Fabuła, jak na porządny kryminał przystało, jest wielowątkowa, złożona, świetnie poprowadzona i pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji. Powieść utrzymana jest w ciężkim i mrocznym klimacie, nabrzmiałym od niedopowiedzeń i tajemnic. Napięcie budowane jest stopniowo, a każdy z bohaterów wydaje się podejrzany. Moje domysły co do tego, kto zabija w ogóle się nie sprawdziły. Prawie do samego końca nie domyślałam się, kto jest mordercą. Akcja powieści podzielona jest na dwie, przeplatające się części. Śledzimy poczynania bohaterów zarówno w czasie teraźniejszym, jak też odkrywamy sekrety, które zrodziły się kilkadziesiąt lat wcześniej. Wszystko to powoli prowadzi nas do rozwiązania zagadki. Rozdziały do najdłuższych nie należą, co bardzo lubię w książkach. Język autorki jest przystępny i zrozumiały. 

Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie. Tajemnice Vitorii odkrywamy razem z głównym bohaterem, inspektorem Ayalą. Jest on człowiekiem z bolesną przeszłością, bardzo wrażliwym i skoncentrowanym na wyeliminowaniu zagrożenia. Wszystkie postaci pojawiające się w tej historii są wielowymiarowe, każda ma swój indywidualny charakter. Daleko im do tekturowych bohaterów.

Poza samą fabułą, w powieści znajdziemy też sporo ciekawostek kulturowych prosto z kraju Basków. Dużo architektury, jedzenia, celebracji świąt, trochę historii. Sporo miejsc mających szczególne znaczenie dla Basków. Tytuły rozdziałów są nazwami poszczególnych miejsc, w których rozgrywa się akcja. Dzięki tej książce możemy zwiedzić najmroczniejsze zakamarki Vitorii i okolic.

„Cisza Białego Miasta” to rasowy, porywający thriller kryminalny, który czyta się świetnie, prawie jakby oglądało się dobry film. Jest to pierwsza część trylogii,  która w Hiszpanii jest na pierwszych miejscach list bestsellerów. Choć było to moje pierwsze spotkanie z hiszpańskim thrillerem i odrobinę się tego bałam, wiem, że z radością sięgnę po kolejne tomy, kiedy tylko ukażą się w Polsce. 

Tłumaczenie: Joanna Ostrowska

Za przedpremierowy egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Muza